Foto: Łukasz Siudziński

Żaba moczarowa (Rana arvalis)

Żaba moczarowa należy do żab brunatnych, których grzbiet i boki mają odcienie brązu z ciemnymi plamami. Na tylnych kończynach, spiętych błoną pławną, występują poprzeczne prążki. Skóra jest cienka, wilgotna i gładka. Ten drobny płaz dorasta maksymalnie do 8 cm. Zamieszkuje lasy, podmokłe łąki i torfowiska. Cykl życiowy obejmuje trzy etapy: odrętwienie zimowe, gody i okres aktywny. Zimowanie trwa 6 miesięcy, podczas których żaba ukrywa się pod stertami gałęzi, ściółką lub w norze. W kwietniu rozpoczyna się pora godowa. Wówczas samce przybierają niebieską barwę, tak charakterystyczną dla tego gatunku. W poszukiwaniu samic pływają aktywnie po zbiorniku wodnym, który wygląda wtedy jak falująca modra łąka. Samica składa skrzek w postaci kulistych pakietów. Zapłodnienie jest zewnętrzne. Z jaj rozwijają się brązowe kijanki, które w przeciągu trzech miesięcy ulegają przeobrażeniu w postać dorosłą. Żaba moczarowa jest wyjątkowo płochliwa. Do rozrodu wybiera zbiorniki zaciszne, położone w lasach lub oddzielone od brzegu szerokim pasem szuwar. Szuwary tworzą barierę termiczną i ochronną przed drapieżnikami. Po zakończeniu godów rozpoczyna się okres aktywny. Żaba moczarowa prowadzi wówczas wybitnie lądowy tryb życia, poluje na bezkręgowce lub wygrzewa się w słońcu.