Foto: Tomasz Łukasiewicz

Żółw błotny (Emys orbicularis)

Żółwie pojawiły się na świecie 200 milionów lat temu. Swoją długowieczność zawdzięczają pancerzowi z rogowych tarczek, który chroni je przed drapieżnikami. W dorzeczu Odry występuje żółw błotny, zamieszkujący płytkie zbiorniki wodne o silnie zarośniętych brzegach i mulistym dnie. Większość życia spędza w wodzie. Na ląd wychodzi tylko po to, aby złożyć jaja lub wygrzać się na słońcu. Oddycha powietrzem atmosferycznym przy pomocy płuc, dlatego pod wodą może pozostawać najwyżej godzinę. Ma bardzo dobrze rozwinięty węch i wzrok, za to całkowicie pozbawiony jest słuchu. Trudno go spotkać w naturze, gdyż prowadzi płochliwy i skryty tryb życia. Żółwia błotnego rozpoznamy po żółtych plamkach widocznych zarówno na pancerzu, jak i na skórze. Jego ofiarą padają małe zwierzęta wodne, choć nie pogardzi też padliną. Z powodu braku zębów chwyta zdobycz szczękami i rozrywa pazurami. Należy do zwierząt zmiennocieplnych, które zimę spędzają zagrzebane w mule na dnie zbiornika wodnego. Poprzez osuszanie i zagospodarowywanie terenów podmokłych zanika naturalne środowisko życia żółwia błotnego, a on sam zagrożony jest wyginięciem.