Sieweczka rzeczna (Charadrius dubius)

Ptak wielkości wróbla. Osobniki dorosłe z wierzchu brązowe, od spodu białe, z charakterystycznym czarno-białym rysunkiem na głowie oraz czarną przepaską oddzielającą białe gardło i boki szyi od piersi. Wokół oczu posiada charakterystyczną żółtą obrączkę powiekową. Dziób ciemny a nogi żółtoszare. Zamieszkuje piaszczyste lub żwirowe doliny rzek. Ostatnio zasiedla również inne środowiska o ubogiej szacie roślinnej takie jak: nieużytki, żwirownie, sztuczne zbiorniki wodne, kopalnie odkrywkowe czy place budów. Gniazda zakłada na ziemi w wygrzebanym przez samca dołku. Pisklęta są zagniazdownikami, które swą zdolność do lotu uzyskują po ok. trzech tygodniach od wyklucia. Sieweczki są bardzo troskliwymi rodzicami, dlatego w wypadku zagrożenia próbują za wszelką cenę odciągnąć drapieżnika od swego gniazda. Udają wówczas, że mają złamane skrzydło i na sobie koncentrują całą uwagę napastnika. Pokarmem sieweczki są owady oraz inne drobne bezkręgowce, zbierane na powierzchni ziemi lub w płytszych warstwach mułu. Żerując przemieszcza się bardzo szybko, tak że nogi ptaka stają się prawie niewidoczne i zdaje się jakby się ślizgał.